10. əsərdə belə bir söhbət var: "insan yaratmağı, yollar salmağı sevir, buna şübhə yoxdur. bəs niyə dağıtmağı və xaosu da ehtiras dərəcəsində sevir? bax buna cavab verin! amma mən özüm bu barədə xüsusi olaraq iki kəlmə demək istəyirəm. bəlkə dağıtmağı və xaosu özü də şüursuz şəkildə məqsədinə çatmaqdan və yaratdığı binanı başa vurmaqdan qorxduğu üçün sevir?" insanın daima bir məqsəddən digərinə qaçması, əsla son bir məqsədinin olmaması, daima əlçatmazı arzulaması ilə bağlı isə bunu yazır: "kim bilir, bəlkə də yer üzündə insanlığın can atdığı bütün məqsəd elə təkcə bu bitməyən məqsədə çatmaq prosesindən ibarətdir". uşaqlıqda oyuncaq konstruksiyadan düzəltdiyim binaları niyə dağıtdığımı yaxşı bilirəm.